ÇAĞIN KÂBUSU KANSER
Salıyor dertten derde
Çağın kâbusu kanser!... Göze çekiyor perde Çağın kâbusu kanser!... Rüzgâr gibi savurur Çağın kâbusu kanser!... Ateş gibi kavurur Çağın kâbusu kanser!... Nice dağlar devirir Çağın kâbusu kanser!... Yarı yoldan çevirir Çağın kâbusu kanser!... Yürekte açar yara Çağın kâbusu kanser!... Beyazı eyler kara Çağın kâbusu kanser!... Teni küle döndürür Çağın kâbusu kanser!... Yuvaları söndürür Çağın kâbusu kanser!... Fırtınayı andırır Çağın kâbusu kanser!... Yürekleri yandırır Çağın kâbusu kanser!... Çaresizliğin adı… Çağın kâbusu kanser!... Çektirmektir muradı Çağın kâbusu kanser!... Sigarayla beslenir Çağın kâbusu kanser!... Kadehlerden seslenir Çağın kâbusu kanser!... Bedeni yer, bitirir Çağın kâbusu kanser!... Bir gün alır götürür Çağın kâbusu kanser!... M.NİHAT MALKOÇ Not: Bu şiir çocuklar için, onların seviyesine uygun olarak yazılmıştır. |