UMUDUMU GERİ VER
Hiç hesaba alınmam, bir himmetim yok benim
Yiten değerlerimi, özlerim’i geri ver! Serseri modundayım bir kıymetim yok benim Savrulan edebimi, gizlerimi geri ver! Karanlık dehlizlerde ışıksızım, dardayım! Yok benim yarınlarım yok bugünüm, dün-deyim Gök-kubbe çatısında sokağın koynun-dayım Batan güneş ardında yitenler yolundayım... ............Baharımı yazımı güzler’imi geri ver! Alnıma kader midir ödediğim bu diyet?! Bir illüzyon gözlerde, allı pullu hürriyet! Yerin dibine batsın böylesi medeniyet! Söküldü köklerinden savruldu saf-i niyet. .............Ferini yitirdiğim gözlerimi geri ver! Yuvasız kuşlar gibi uçuştuk sağa sola Düştük de aynı yola, gelemedik kol/kola Kimi gitti meçhule, kimi kul oldu, kula Bekler köşebaşında gözü dönmüş Drakula... .............Doğmadan tutuklanan sözlerimi geri ver! Uçurtmamı, topumu, kağıt sandallarımı Çocuksu düşlerimi, nazları-mı geri ver! Açmayan güllerimi, Kayıp sevdâlarımı Yaşanmamış baharı, yazlarımı geri ver! .............Umudumdan yolunan kozlarımız geri ver! 25 MART 2012 / Metanet Yazıcı |