son divan & son huzur.soğuk bir altgeçitin dilencisiyken, beklemek, beklemiyor zamanda. kaldırımların buğulu suskunluğunda, beklemek insana ; yeni bir mezarın, havalı toprağı gibi ! hangi çiy tanesi özler ki güneşi ! belli olan nihâyetine, hangi hevese sarar davetini ! ve beklemek ona, kuruyan mendillerin, ibretli hikayesi gibi. devreden noktaların seyrinde, beklemek, mürekkebin daldığı son hokkada. cevapsız yaralının yattığı son divanda, beklemek ; soluksuz... uykunun verdiği son huzur gibi. |