GÖZLERİMİN YEDİ RENGİ
/Bu kentte kendimi hiç bu kadar’ ıssız’ hissetmedim/
Hiç bir mevsimde bu kadar yanmadım üşümedim Gökyüzünü boyadım renklerimle neden anlamadın Kış gözlerinle yüreğimi öyle üşüttün ki Hâlâ ısınamıyorum yâr Bahar vurgunu yemiş Arasat’ta kalmış gibi sol yanım Denizin tuzunu sürdüm gözlerine Gözlerin zehir mi zehir Damarlarımda hızla yayılıyor İmbat esiyor saçlarımın dalgasıyla yarışıyor Efsunladım tel tel sevdayı ördüm uçlarına Kefâretini yazdım Bıraktım seher yelinin koynuna Kirpiklerime doladım hasretini Yükledim yağmur bulutlarına Yüzün ıslanmadı mı yâr Çok sevdiğin sıcak şarabın olayım Dilinde kalsın tadım Nefesleneyim yüreğinde Ruhum son durağın olsun istedim Kırmızı hat çekilmiş Yasak ihlâli yapılmazmış Fırtınalar kopsa da ruhumda sınırları zorlamadım Yansın denizler efkârımdan yansın bu gece Deli maviye kesilsin gözlerim Mavi baksın Ömrüne yürüyeyim Geç kaldın yine Sahi en son ne zaman baharı kokladın saçlarımda Unuttum sevgili DENİZ_DERYA35 Şiirime ses olan , güzel yorumuyla güzelleştiren kardeşim, adaşım DENİZ’e kocaman teşekkür.. |
Çerkez Kızı tarafından 8/8/2012 2:38:56 AM zamanında düzenlenmiştir.