Ne kadar asabiyet, o vakit noksandır edep!Hal lisanı bir başkadır Sırrın kapısını aralayan sabırdır, çile kalbin için şarttır Kötülüğü emreden ne varsa, ateş şayet yakınındaysa korkma elini uzat Ruhunun nidasından yoksun kalma, vicdanını bizar bırakma, ihsan kime lazımdır Halvete girmek, uzlete çekilmek Kerih olandan uzaklaşmak için halktan kopup saadete erişmek Azmin ve cehtin, vadedilen nasibin, sır olan kaderin umutlarından geçmek Aşktan esirgenmek, sevdasından çekinmek, sabrı ve çileyi nasip edeni bilmemektir Kalbin inanırken, ruhun emindir Aklın izanına aksederken, iraden ihsan halindedir Fethe amil olan kaleler ne kadar direnseler, bin hüzünle kal etseler ölümledir Şehadeti bilmeyen, ilmine vakıf olmadan söz eden, hangi halin hazin mümessilidir Hizmet küfre şamil olmaktan çıkmalı Hak ve hakikat hukuku ruhun ve kalbin vecdiyle tanınmalı Kelam bu kadar sefihçe kullanılmamalı, edebin tefsiriyle huzura çıkmalı İnsan, kul olmak için yaşamalı, yoksa haydan gelen hu ya nasıl bir nzarla bakmalı Aşk feda eden, ettiren irfandır Nefsi esir alan sultandır, ruhun vecdiyle kal ettiren ummandır Yakan ateş ne ki, yüreği dağlayan ikramdır, aklı ve izanı vakfettiren süreyyadır Sevdasına ram olmayan nefes onsuz ne betbahtır, yaşamak adına nefes almak güyadır Hal yazmalı, kalp aşka adanmalı Şehrine vakıf olunmayan ne varsa vaktine bırakılşmalı Heves ve his aklı kör kılar, izanı yaralar, umudu dağlar, niyet sahibi kanmalı Benlikten kurtaran inayet ve ihsandır, tevazu ettiren sevdası şiardır nefisten arınmalı Ten ne kadar vaktini alırsa Cezbine kaptırmak için nefesini canhışar kılarsa Dikkat çekmek nefsi dramdır, ruhundan habersiz halin en bariz mecalidir Aslına dönmek, yitik halin vehminden kurtulup kalbi inşiraha erişmek azim için ecirdir Mustafa CİLASUN |