Heyyy, sana söylüyorum...!
Eskilerin destansı,
Çağımızın günübirlik ve sözde aşkları..
Önceleri, nelere kâdirdin,
Şimdilerde ; ’’Bu kadarda olmaz ki’’, dedirtin..
Lale devrinden, demode bir serzeniş ;
Geniş bir bedenim yok,
Yüreğime biçtiğim kıyafet dar.
Buluttan nem kapar,
Bir dal çiçekle mutlu kılar.

Biz sürekli yeniledik, zamanı
Ve ilk tanışıklığımızı,
Mertliğe, sığıyor muydu,
Unutsun diye, haber yollamışsın
Aklından zorun mu vardı
Aşkıma kastın neydi
Kalbimi çeldin,
Dağ gibi yolumdan ettin
Kolaymıydı,
Karşıma geçmiş
Hoyratça unut diyorsun,
Dilin titremedi mi,
Ahkam keserken, ey vefasız
Kolay mıydı, bir kalemde silmek,
Sen li, günleri unutabilmek.

Aklımın beş mevsimi sende,
Yüreğimin atışları sende
Aşka davetkar bakışın bende.
Nasıl unuturum, ey sevgili
Aklından zorun mu vardı
Elalem ikimizide kınar,
Melekler halimize ağlar
Dost düşmanı ağırlar
Yetti artık,
Gitmeyi yol bileceksen
Dönme artık
Aklını başına topla, eyy yar
Bundan sonrası ölüm.

Tezgahtan alınmadı, bu aşk
Tanışıklığımıza şahit,
Ağaç üstündeki kuru yaprak,
Ezip geçtiğin, yerdeki toprak.
Gözgöze geldiğimiz, o çamlık
Kolay mı sanıyordun
Hasreti, kalbime gömmek
Canıma kastın mı var
Ayrılık soğuktan bir duvar,
Yokluğun aklıma zarar
İflah olmaz, sensiz geceler
Zehir zıkkım, bir aşk ki
Gelir, yakamda boğulur,
Aklından zorun mu vardı
Fikrimede uğrama, artık
Giderken, hayalini alda, git
Uğrama artık,
Ne uykularıma, ne de uykusuzluğuma
Yetti artık,
Canıma kastın mı vardı.
Sen, hayatı oyun sanıyordun
En fazla on kelime ediyordun
Hesapsız çıkıyordu, sekizi yalan
Yap bozz, oyunlarına çevirdin ,
Bozuldukça yapılan, yapıldıkça bozulan
En fazlası ; Haydii, sil baştan..
Mandalina değil ki ;
Bittikçe, mahalle pazarındaki,
Tezgâhtan kilo hesabı alınsın.
Gitmeyi yol bileceksen
Dönme artık,
Var git işine, ey gözünü sevdiğim
Varlığın kaç kuruş ki,
Yokluğun ne para etsin,
Aklından zorun mu vardı,
Aşkıma kastın neydi.
Sana değil, sana gönül bağlarken
Ziyan ettiğim zamandır, umutlarımı yıkan,
Beni derbeder, eden...
DİCLE AYYILDIZ