Mor Düğüm Çiçekleri“Kırık zamanlara mor düğümler Atmak vardı sevda duldalarında” Yüreğime kilitlenen Aşiyan bir yalnızlık Güneşe muhkem yanlarımı Balçıkla gölgeledim… “Kaçıncı umut sağmalar Ömür denen kovandan” Mora keserken badireler Sokak sirenlerinin sesi Ayaza düşmüş evsizler Bitinden utanmayan Çocuklar vardı Elimizde… Ve… Etek altı sevişlerin Acı veren tebessümü Kerkenez kaldırımda Bir babanın soluk kesen Filmi suarede… İnsanlık; Kayıp harabelerin gizinde Bundan öncesi olmayacak İki büklüm aşklar dolmasın Yüreğe yara açtıktan sonra Bir Hindu geleneği Ölüyü kefenlemez Yüreğine ilikler Mor düğüm çiçeğini Budaya ulaşsın diye Küller nefesini… “Zuleyha’ya düğümlenen aşk Yusuf’la sonlandı Gayyada” Melekler çok görmez Son istekleri giderken Masum zamanlara… Mor düğümler atmak lazım Zalim olan yanımızın sol cepkenine Çarmıha gerilmeden insanlık |
Çoğu kez kendimizi çizeriz
Mor düğümlerle bağlıyken ellerimiz
Sürgün yer düşlerimiz
Biz
Dokuz köyden kovulan eskizleriz..y.a
Eyvallah
Ne çok dolu
Ne çok şiirdi
Saygimla ustam