EŞEKLİK BENDE Mİ KALSIN?
Üzerimden sövülür sözler deler bağrımı
Ağırıma gider de aldırmazdan gelirim. Eksik etmem yine de sizlerden ihtirâmı Ki, eşekoğlueşek olmayı da bilirim! Yaradan, beni eşek, seni insan yaratmış; Tüm canları çırçıplak hasletiyle donatmış Ve cümle mahlûkatla tutmuş dünyaya atmış Yeter ki sen kendin ol! Kulun kölen olurum. Bizler öngöremedik belki kale almadık; Siz gibi çiğ süt emdik velâkin bozulmadık! Bu kaçıncı herzedir ağzınızda olmadık Bakarım melul mahzun kirpiğime dolarım. Çokça tapındığınız; altın, gümüş, para, pul; Kaç miskal değer katar? Benim neyime çapul? Derdim: Bir tutamlık ot; bir yudum suya kabul Ömrümce yeder beni çektiğiniz yularım. Şöyle bir keyfederek anırmak bile haram Ne vakit ben, ben olsam; artar kıçımda yaram Sâhi çile için mi küfrünüze olduk ram? Dediğim gün bilin ki çiftem ile dalarım. Günahım neydi diye düşünür kara kara; Size hizmetten gayrı neyledi bu fukara! İnsafsızca dehlendi; kışa, yağmura, kara… Yaşlanan ervâhımı ayazlara çalarım! Bir pespayelik varsa bu sizin hasletiniz! Adımızdan pay biçmek sizin ruh haletiniz! Eksik olsun sizin; cins, cibilliyetiniz Kolan, semer, nalınmış; ben çıplak da gülerim. Kaygısızca yaşarım; mutlulukla ölürüm. Eşek olmak sadece eşeklere özgü mü? Hüküm vermeden evvel yoklayayım düzgümü. 28.01.2011 23.03.2012 Salih ERDEM / AYDIN |
Kabul.
Aslolan yürek elbbette.
Zora koşulmuş kalem.
Üstelik sembolizme de gerek duymadan.
Mesajın alıcı kitlesinin dili bu demek ki.
Vardır Şairin bir bildiği.
Emeğe, yüreğe tebriklerimle....
Kaleminiz daim olsun.