Dağların bağrında yara açtınız
Nedir ki doğayla zorunuz sizin?
Yerden alıp gökte yiyip saçtınız
Bilemedik nedir türünüz sizin!

Ambara dadandı göründü dibi
Silip süpürerek doldurdu cebi
Diyarı bürüyüp çekirge gibi
Kemirdi, doymadı sürünüz sizin.

Cümlemiz aşk ile dağlar aşarken
Dikenli yollarda yorgun, düşerken
Çiçekten peteğe ömür taşırken
Kovandan bal çalar arınız sizin.

Çıkarına alet edip Allah’ı
Bu neyin hırsıdır, neyin tamahı?
Her köşe başına kurup tezgâhı
Mazlumdan ah almak kârınız sizin.

Kendine Müslüman her imarınız
Çatlayan fay değil ar damarınız
Yere batsın yere istismarınız
Kalmamış zerrece ar’ınız sizin

Nicedir umumu bir efkâr basar
Denizin midesi bulanır kusar
Gökyüzünün nutku tutulur, susar
Körleri aratır görünüz sizin.

Önünde her öğün en kral sofra
Yine de vekilde bir afra tafra
Ne vakit fakirde kabarsa safra
Porsiyon küçült der karınız sizin.

Fakiri zengine yem edersiniz
Düzene kötü söz deme dersiniz
Bilmem ki siz kime hükmedersiniz
Garibe mi öter borunuz sizin?

Yıllardır netice ortada işte
İyiye yormazdık görseydik düşte
Durun bir dakika iş bu gidişte
Yanlış var demez mi biriniz sizin?

İnsanları birbirine katanlar
Milletin malıyla çalım satanlar
Kul hakkı yiyene alkış tutanlar
Var mı ki yatacak yeriniz sizin?

04.02.2023
Salih ERDEM