Yalancı Güneş
Yalancı Güneş…
Suskunum ve üşüyorum.. Duvarlar buz kesmiş üzerime çullanıyor. Tırnaklarım üzüm moru… Kısık sesim çatallanıyor. Yanık kokusunda bir türkü dudaklarımda Dilim damağıma değmeye korkuyor. Zihnime kazıdım aykırı telaşlarımı.. Hayal kuramam gözlerim dolar Nefesim sakin ve hüzünlü… Ağlayamam gözlerim donar. Yok yok güneşi görmeliyim. Olmayacak böyle, Üşümeyi zindanlara hapsetmeliyim. Mecalsiz dizlerime rica minnet Gölgelerden kaçıyorum. Güneşi içime çekmek İliklerime fer vermek istiyorum. Son ümitlerimle… Avare ve biçareyim şimdi… Yalancıktan bir güneşmiş oysa Acıtan ve yakan ve donduran umutlarımı, Nafileymiş heyecanım anlıyorum… Yalancı güneşim.. Bat bir önceki gibi sende. Yalancı yarimden farksızmışsın Sende öldün bende… Çekiliyorum sahte gerçekten, İsterimki; Yine bana zemheri geceler gelsin.. Eli boş gitmesin son misafirim Bir Can vereyim bir tebessüm versin.. KaKe 18.03.2010 17:35 |
bir tebessüme bir can
hayatın gerçekliği bu olsa
insanlar gülmeyi unutabilirlerdi..
şiir diyorum
mecazidir
imgeseldir
dokunma
oku..