Kahreden Pişmanlıklar
buğlu bir çift göz
acıtırdı içimi bakarken o tülün ardından her sabah gecerken önünden camının bana bakardı o gözler bakardı kurtar derdi beni dertlerimden ama yasaktı o bakışlar yasaktı ikimize de gençtik çok genç hayat daha yeni yazılıyordu defterimize sevgi saklı saklı idi gönlümüzde söyleyemiyorduk birbirimize vakit tamamdı artık birgün o gidiyordu gelinliği içinde ben aşkım kalbimde gömülü ardından sadece bakıyordum sessizce ağlayarak yazdığım satırlarımı ağlayarak okudum ardından o gün çığlık çığlık haykırdım adını umıtsızlık içinde delice yıllar geçti yıllar saçlara düştü ah aklar hala o gözler ve o yasaklar söylenmemiş sözler ve kahreden pişmanlıklar. |