İki Damla Çiy
Bu sabah sıktın
Merhametsizce kalbime Veda kurşununu Gökyüzümü alev alev yaktın gidişinle Hasretinin çaresiz girdabında Kaybettin ruhumu Aldın beni benden Sonsuzluk deryasının içine Geride senden kalan ise iki damla çiy idi gözlerimde |
"çiy" olsaydı
sanki daha iyi pişer
tadından yenmezdi üstat
bu başlıkla
cidden "çiğ" kalmış!