Şiirin hikâyesi öyle çok uzun değil. Çay şiiri yazma serüvenimizi değişik biçimlerde eleştiri odağına koyanlar sebep oldu biraz da bu şiirin yazılmasına. İkinci husus da çaya yazdığım şiirilere asıl ilgi göstermesi gereken kurum ve kuruluşların kayıtsızlığı... " Çay şiirlerime gerekli alakayı fazlasıyla gösterenleri ayrı bir yerde tutuyorum. Hak etmediğim hâlde iltifatlarını esirgemdiler sağ olsunlar var olsunlar.
Onların gösterdiği alakanın çok azını "emeğe saygı bağlamında da olsa" Çayla ilgili kurluşlar gösteremedi. Hatta çayla ilgili çıkan ilk şiir kitabımı da es geçtiler. ( Demlik Güzeli - Çay Name, Kargıpınarı Belediyesi Kültür Yayınları Ocak 2011)

Bir de şu dize bana bu şiirin yolunu açtı:
" Marifet iltifata tabidir, müşterisiz met’a zayidir."

Mekik gider gelir kilim dokumaz.
Yazdığım şiiri kimse okumaz.
Bülbül küsmüş seher demi şakımaz.
Bu zamanda ünü şanı neyleyim.


Heceler anemon sözcükler gül ter.
Demişler marifet iltifat ister.
Alıcı yok söze olduk beş beter.
Bu meydanda imtihanı neyleyim.


Kimi dudak büker çeker de gider.
Çaya da şiir mi yazılırmış der.
Sağdan soldan topla elde var keder.
Akıl danelikte tanı neyleyim.


Allame-i cihan tema beğenmez.
Şiir iklimine gel hiç denilmez.
Öyle pehlivan ki lafta yenilmez.
Söz deminde figüranı neyleyim.


Bildiğini oku değil umurum.
Fağfuri fincana namzet çamurum.
Gün gelir üflenir şiirde Sur’um.
Buğusuz fincanı sanı neyleyim.


Çaya şiir yazmak bize vazife.
Atsa da ekâbir söz ile cife.
Tevazu deminde billûrdan hibe.
Hâl bilmeyen toy erkânı neyleyim.


Yazdığım şiirler çayın hatırı.
Onunla süslenir name satırı.
Yük götürmez hasetlerin katırı.
Bu devranda saltanatı neyleyim.
Ankara, 21.03.2012 İ.K