"Ben" demek, Şeytân işi,
Mü’min, "ben"i anmasın!
Mü’min yemez o aş’ı;
Sonra canı yanmasın!

Ele kuyu kazanlar,
Kendi düşer azanlar,
Edeb, erkân bozanlar;
Yaşlarına kanmasın!

Bu bize, Hakk’tan vergi,
İstemek edek yergi,
Bir câhil etmiş çağrı;
Sünneddir, boş dönmesin!

Gençliğiyle ağ atar!
Herhal Sazanlar tutar!
Beter Hamdi bu beter!
Kendin kurnaz sanmasın!

Konuda bütünlük var,
Anlayamaz her davar!
Sonra çeker, vay havar;
Acı aş’a banmasın!

Küçük al el’e taşı,
Görmezsin, gözün şaşı!
Ol Hakk’tır, gören işi;
Dönüp, başan inmesin!

Durgun suya taş attın,
Sorsam, yavuz iş ettin!
Hangi akıla gittin;
Şimdi yaşın dinmesin!

Ermeydânda ki er’ler,
Râkiplerin denerler!
Ya yenilir, yenerler;
Sana yiğit denmesin!

Peşrevden haberin yok,
Kıspetinde yama çok!
Dayanmazsın, sözüm Ok;
Sana doğru sünmesin!

Meydân gezeriz, Şîr’iz,
Dost, rûh demek, biz bir’iz,
Hakk’tan nişânlı sır’ız!
Dil ocağın sönmesin!

Yarışımız yok bizim,
Duruşumuz hak bizim,
Hâlimize bak bizim;
Nefsin kötü sunmasın!

Ozan İlo dost eli,
Tutar demet has Gül’ü,
Hakk’tan aldı bu dil’i;
İsteyenler tınmasın!
08.10.2007/04.50