AKAN KAN
Her gün yeryüzünde kan akıyor oluk, oluk.
Uzaktan seyrediyor, dünya denen topluluk. Yine hortladı kendisine kral denen zorbalar. Başlarını kaldıranlar eziliyor, çok zordalar. Piri fani yaşlılar, hatta bebekler vuruluyor. Kan ve gözyaşı üstüne krallıklar kuruluyor. Yaşadıkça daha ne zulümlere şahit olacağız. Belki de akan kan ile bizler de boğulacağız. Yer, gök ağlıyor da mazlumların feryadına. İnsanlık bu sese kulaklarını tıkıyor, inadına. Ne acı, yardımı küffardan mı bekleyeceğiz. Hesap günü sorulursa, ne cevap vereceğiz. Bu zulme kim dur diyecek, kim önleyecek. Kana susamış krallar, sanma ki ölmeyecek. Kime kalmış ki dünya, bu zalimlere kalsın. Diliyorum ki, Rabbim elan ordularını salsın. Sabri Koca |