KALEMİMİN BİR UCU SİYAH
Durup durup seni özlüyorum
Yalnız gecelerin bitmeyen saatlerinde Balkonda bir kuş uçsa Ya da yağmur damlaları düşse camlara Biliyordum ki sen değildin Gittin miydi Ben hangi düşteydim Büyüdük ve unuttuk her şeyi Bir sen kaldın Sensizliğimde Bu topraklarda, bu sularda Senden bir şeyler var biliyorum Nisan yağmurları, badem çiçekleri Adının ilk harfi Sendin işte Cumartesi sokağında bir evdi Sana şiirler gönderdiğim. Sesini duyardım gelip gittikçe Sonra yokluğundu bana benzeyen Durup durup seni özlüyorum Bir şiir yazsam sen oluyorsun Kalemimin bir ucu sarı Bir ucu hep siyah kaldı… Neşet KARAÇALTI Samsun 16 Mart 2012 |