Yağmurlarım hiç dinmedi…sen gittin gideli yağmurlarım hiç dinmedi... ıslandı şemsiye tutamadığım kelebekler üşüdü ışığına sarılmış ateş böceklerim. yılların tortusu saçlarımda ruhum paramparça fırtına kopar, sel basar yüreğimin yangınlarını ve ben, kendi dalgalarımda sana boğulurum hüzün birikiyor buğulanmış gözlerimde kerpiç bedenim ıslak sus’ um yaralı düş yanığı gecelerimde sarılamadığı kadar, boşluğu sarıyor sarmaşıklar düşlerimi as as ki, her ölüşümde hep sana uyanayım, artık, toprak kokan nefesimde güneşe devrilmiyor gece hey, gülüşüne dem çektiğim, teninde yorulduğum yar gelsen, yine seni sever, yine seni seçerdim günahıma... |