şiir, aşk ve ölümharflerim hecelerimin gamzelerin öperken hecelerim kelimelerime sımsıkı sarılıp sen kokan dizelerime akıyordu şiire inandım sen vardın harmanında, tadında. Bakışların, yüreğime akan ılık bir nehir dokunuşların tenimdeki tutku yangınları nefesin ise zamanda kaybolmaktı aşka inandım sen vardın baktığım, bakmadığım her yerde. bir sabah, sana uyanmayı sevdiğim bir sabah tenin tenimde kış sancısı göz kapaklarında ağlayan melekler genzimde ise yutkunamadığım toprak kokusu zaman tüm arsız kimliğiyle celladı olmuş yarım kalan bu aşkın tamamlanamamış şiirlerimin yokluğunda, nefes almayı bile ihanet sayarken ömrüme inandım yüreğime sürülmüş bir mermi ile ölesiye inandım şiire, aşka ve en çok ta ölüme… |