ÖLÜMSÜZ ÖLÜLER
Hava puslu
Zaman en gri kara Gece soğuk Çınlayan ses iğrenç Sarmalamış Madımağın dört yanını Otuz yedi can/otuzyedi insan içerde Yanık insan kokusu Şairler şiirler alev alev Türküler bağrı yanık Acının çığlığıyla titrer toprak Vicdansızlar! Kömür karası yürekler İyi dinleyin Tiksintim duruyor en canlı Yetmez sizin gücünüz yok etmeye Aydınlık boğacak elleriyle karanlığı Işığı daha berrak görecek gelecek Ve tarih utanacak yaptıklarınızdan Ey Adalet! Zor muydu bilmek Yasaktır oynamak ateşle Can kundaklamanın mazereti yoktur Anlaşılamayan ne Sürdü dava yanardöner gök kubbenin altında Gecti mevsimler yıllar Ve zaman karaların en karası Göksüzdü gök Ve en dibe batış KARAR Devlet yargı yetkisinden vazgeçti “zaman aşımı “ “Ben unuttum sende unut” Karanlığa dört nala koşuya devam Işıksız evren çorak Yangın yaraları oluk oluk kan Kırmazsanız ateşi yakan eli Sağlamazsanız adaleti Giderse, bu düzen böyle Tükenmez içerideki ağrı Ve bir yerlerde sorulur hesabı Ve halk Yaşatır kahramanlarını Nesimiler ,Pir Sultanlar gibi Destanlar yazar, türküler söyler yıllarca Ve yaşatır ölümsüz ölüleri |