45 yaşımKıyısına mı yaklaştım acıların oysa zamanı çocukların kalbine saklamıştım ne zaman büyüdün sen gözyaşlarım böyle kirli değildi gök kubben elimde sana verecek güzel bir hediyem yok dilimde mavi hüzünler var içimde zehiri hayattan arınmış birkaç deli şarkı gözlerimde eskiden kalmış tozlu bir gülüş var durup öylece aklımın en mahrem yerinde lügatsız her söz çok derinde ne yarını düşündüm ne dünü oynamak isterdim çocuk hayallerimle ... |