PEMBE DÜŞLER
Sümbül kokuyor şehrimin dar sokakları
Ben hâlâ uyanamıyorum Daldığım derin uykudan Bahar muştulanmıyor Yüreğim cebelleşiyor ruhumla Kış kalmak için direniyor Mevsime inat yapıyor densiz Toprağıma düşmemek için direnen cemreleri de Saymayı çoktan bıraktım Varsın bahar öpmesin yüreğimden Yeter ki düşlerimde çocuk kalayım O kadar oğlan çocuğu varken yaşamınızda Adak yapıp Neden ille de bir kız çocuğunuz olsun istediniz desem Yanıt verecek muhataplarım yok ki bu dünyada Bahtı açık olsun diye Çok kurban kesmek zorunda mıydınız acaba? Tutmamış işte adağınız Adımla müsemmayım Yok aslında erkek çocuğundan farkım Yaramaz söz dinlemez asi hırçın Büyümeyi inatla reddeden bir kadınım Babamın şımarık güzel prensesi ve gözdesiyken Mutluluk nedir diye sorsalardı eğer Ellerimle pamuk şekerlerini gösterirdim Mutluluk Pamuk helvasıydı o zamanlar Tadı damağımda kalan Dudaklarım yapış yapış Büyük bir zevkle dilimle yalarken Pembe kristal şekerleri Gözlerimin içi gülerdi Dünyam Her çocuk gibi Pamuk helva mabel sakız ve macundan ibaretti Bu yüzden hayallerimiz minicikti Çocukken Savunma da iddia makamı da yoktu Çünkü Geleceğe gizlenmişti şer odakları Kılıçlarını çıkarmamışlardı kınlarından Bunları bilseydi küçük kız Eminim Büyümek istemezdi hayata DENİZ_DERYA35 |