Günışığım
Beni öteleme bakışlarından, dışarda bırakma
Fırtına alıp götürmesin sıkı tut avuçlarında Bir sonbahar yaprağıyım oldukça soluk Anlamsız rüzgârlar rotamı çizmesin Bulutlaşırım yoruldukça avare dolaşmaktan Gözlerim oluk oluk Damlalaşırım günışığım Yüreğinde tutmazsan bir denize düşerim Ne görünürüm, ne bulunurum Kayıp amaçlarım ezer her saniye ruhumu Dolaşırım ıssız çöllerde buharlaşır da En garip arayışım başlar İnan kendimde kaybolurum günışığım Gülümsemezsen silinir tüm tebessümler dudaklarımdan Gün ışığı kararmasın bakışlarında hiç Karalara düşerim Vuslat ölçüsü uymadı yeterince ellerime Aynı yere vurdu adımlarım Yüreğimde sakladığım inancıma rağmen Çok tökezledim sorgularda Sakın tökezleme Kan damlar yüreğimden Vurulurum gün ışığım Başıboş dolaşma kıyılarda Ayağına taşlar takılır Oysa Oysa seni kendime miras bıraktım Kıymetini bil ten renginin, solma sakın Kururum gün ışığım Kururum |
Ayağına taşlar takılır
Oysa
Oysa seni kendime miras bıraktım
Kıymetini bil ten renginin, solma sakın
Kururum gün ışığım
Kururum
sanki hafif bir tehdit sezdim dizelerde.. manidar bir anlatımdı.. ve sevgi bitmeye mahkumdur en ölümsüzü bile duygular kurur belkide yok olur.. anlamlıydı güzeldi şairim.. kutlarım kaleminizi her daim.., yüreğinizin sesi hiç susmasın ve hep yazsın kaleminiz bizde bu güzel şiirlerinizden ışığınızla aydınlanalım.. saygılarımla..