İNANMADILAR
Derdimi açmadım yâda, yabana.
Beni gamsız, kedersiz sandılar. Oysa ne cefalar yüklüydü cana. Ah ettiğimde, bana inanmadılar. Kederi döküp, harman eyledim. Gözyaşı akıtıp, figan eyledim. Ellerimi açıp, yardım diledim. Yinede sözlerime inanmadılar. Artıyor azalmıyor gönül sızısı. Bunca çekilenler bir alın yazısı. Kadere katlanmak Hakkın rızası, Dedimse de bana inanmadılar. Geçip gitti, içi boş yalancı yıllar. Bana miras çürümüş, kuru dallar. Çoğu bırakıp gitti, kaldı kalanlar. Kalanlarda bana inanmadılar. Kimseye muhtaç olmasın bu can. Döktüğüm gözyaşı oluyor hicran. Ömrüm tükendi, kapandı devran, Mezar taşıma bile inanmadılar. Sabri Koca |