ZamanaşımıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Oysa insan olmak, çoğalabilmektir başkalarıyla.
İnsansın; birinin canı yanarken, senin de canın yanıyorsa.” Ataol Behramoğlu “Bakışları gölgeli bir şehrin Yanık karanfiliyim…” Birazdan! Can suyum dökülecek/ki Anka uyanışında insanlık Onuruna dirileceğim… Meselâ; Koray olacak çocuk yanım Özgün bulutlara bir resim Ve kanatları tutuşmayacak Kuşların her Bahara çiçek Sunacaklar… Edibe’de! Kadınlığım Ak saçlarına tura düşmüş Ve kınalı bakışlar atacak Dik duruşlu yanlarından Bakacak ölüm… Son şiirini yazacak İnsan olan yanından Metin Ve buruşmuş sigaraya saracak Diyeceklerini… Sevdaya hasret Türküler Düşürecek Muhlis Onlara bebe şefkati Sazından tezene Gül derecek Sözüne… Ve… Hasret kalacak Gültekin’in eşi Yol bekleyecek Acısız ruzgarlar’ı Teyelleyecek sesinden Ağıt dağlarına… “Zamansız çiçeklere bürünecek canlar” Bugün zamanaşımı kara günü…” Farkındayız… |
Bugün zamanaşımı kara günü…”
Farkındayız…
Ben yandım, sen yandın, biz yandık ama karanlıklar çıkmadı aydınlığa . . ZAMAN AŞIMINA uğradı. . .
DUYARLI YÜREĞİNE SAĞLIK ALİ ABİM..
KUTLARIM...