geceme zühre ol
Vuslat kokulu adını fısıldıyorum
Gecenin müzmin sağırlığına Hüzün süngülenmiş Kör bir vaktinde ararken seni! Yüreğimde kaynatıp yalın kelimeleri Hasretini demliyorum avuçlarımda. Aşkının fırtınalı ummanında Sen girdabına tutsak Nefesinde boğuluyor nefesim. Eprimiş yüreğim kanıyor Kader çizgilerime. Dinmeyen hasret sağanağında Hüzün kıyılarıma vuruyor kış güneşi Şerha şerha çıkmazlara sürüklüyor beni. Yıldızların tapındığı mabedimde Derinlerime gömdüğüm düşlerim Senli umutlarım vardı Gözlerden uzak sönüyor kentimin ışıkları Akşamdan kalma sensizliğimi yaşıyor Salaş barakalarım. Hatırlamak ibadetmiş Oysa eksik parçalar batıyor suretime Avare gözlerim küserken uykulara İsyanım kurşun döküyor hercai düşlerime. Çiçek yüzlüm, sevda kokulum Kimliğini kaybetmiş sevi neferiyim Dipsiz kâinatında. Hadi; Yüreğime sevda Ocağıma ateş Ruhuma ilaç Bedenime libas ol Sar beni... Geceme Zühre ol da gel! 23 Mayıs 2011 |
Kimliğini kaybetmiş sevi neferiyim
Dipsiz kâinatında.
Hadi;
Yüreğime sevda
Ocağıma ateş
Ruhuma ilaç
Bedenime libas ol
Sar beni...
Geceme Zühre ol da gel!
Ben burasını aldım desem..! Kaleminizi okumaktan büyük haz aldım efendim. Selam ve dualarımı bıraktım şiir sayfanıza. Şiirle kalınız. Saygılarımla hanımefendi.