İLELEBET
Sanki bir oyundu bizim için,
Kuralı olmayan bir körebeydim yanında, İlelebet devam eden bir dansa kaldırmıştı sanki, Biz senle hiç yalın değildik oysa, dönüyorduk tersine, Akış bu ya, ılıcık şeyler... Bir, iki üç... dursun bırak zaman Bize ait sınırların hudutlarında dans et! Haydi biraz gül bu oyunun ilk kuralı Bu bahar dallar kiraz Yaşa, sev, sevil dansımızın son reveransı Şekspirim bu dansın damı Döner durur gözleri kapalı, yüreği açık Kollarını açmış, yüzünde baharın dalları... Mutluluk bu olsa gerek Huzurun adı sende kaldı. Nerdesin şekspirim, Yine aynı dansı mı eder ruhun? İlelebet, ayda bir; hani oyunun kuralları, oyun bozanım! Ya benden sıkılırsan, dansı bırak Söz de vermemiştik ki, sadece dans ediyorduk bilmeden Belki hayatlardan çaldık ama bir şeyi çok iyi öğrendik Gerçeği, HAYATI-n anlamını Sevgimle Kal Medusa’n K.Yüksel 19/ocak/2012 |