NEVBAHAR
Baharın tomurcuğu açarken, kalbi nevruzuma
İçimin şemsisin, adaklara dilek avuçlarım Grileşmekten ürperiyor, üşüyor bak nevbaharın Sinemde senin rengin gri oldu mukim, biliyorum kiracıyım Bu bekleyişler, ah bu bekleyişler ne sancılı, ne fuzuli Bir inşirah suresinde rengi değişir mi günlerin? Şem-inde pervane misali, görmez misin dönmekteyim Esrik, bitap bi halde ıslak, soğuk baharın medfunuyum Grilere kuşanıp, boyanıp süslenme, gitme uzaklara Ötelerin maverasında, bu yeda sultanına taç töreninde Hangi reng-i peri seni kalbine payitaht etmiştir söyle? Grişleşmeden rucu et, aslında gizli kalbime K.Yüksel |
hele mana penceresine permutasyon olmuşsa beğenilmez mi. derinliği ve samimiyetiyle kanatlanmış mısralar okudum kaleminizden. saygıyla.