AN
An geliyor,
İçimin duvarlarını yumrukluyorum Nefes nefese senle kan ter içinde Yola hız alamadan Yokuş oluyorum Kendimden bir anıt dikiyorum Adın aklıma geliyor, Duruluyorum An geçiyor, Başa sarıyorum iç dehlizlerde Yüzüme çarpan kapıları dövüyorum Bilek bileğe, göğüs göğüse bir savaştayız senle Ara sıra uğrayışların Bu fakire azık oluyor An gidiyor, Ruhta beliren gölgene, asılıp kalıyorum Tek dalıma sarılıp, yanına boyunca,usulca uzanıveriyorum Aynı ritimde atan kalbin Geceme haz veriyor K.Yüksel |