____Gönül ehli Can Ağabeyim Mustafa Yaralı’ya____

Geldim ki dinleyim, gönül Saz’ını,
Kimseler gelmemiş, meydan yerine!
Nasibim azsada, alam azını,
Yaram pek çok, belki şifâ birine!

Can Ede’m*, kapına geldim koklarım,
Gönül çiçeğini, derip saklarım,
Kalbim almasada, var kulaklarım;
Birinden birine, tozu sürüne!

Herşey dilimizde, köz yokmuş öz’de,
Dışarda arama, melanet bizde,
Müslümanız deriz, hemide sözde;
Alâmeti yok ki, tende görüne!

İşler şaklabanlık, amel eyleriz,
Dile her geleni, tartmaz söyleriz,
Doğruyu süreriz, yetmez paylarız;
Yol sorup yiteriz, Hakk’ın körüne!

Hevâ’da, heveste, Şeytân ustamız,
Nasıl şifâ bulsun, böyle hastamız?
Güya ilim, irfân dolu tastamız;
Kibr evinde imân, nasıl barına?

Ozan İlo’n aha, geldi gidiyor,
Muhabbetle dolu selâm ediyor,
Bir nefsi yediyor, bir o yediyor;
Rabbim uğratmasın yolum Nârına!...
08.09.2007/23.08

*EDE : AĞABEY