SOLUDU İÇİNDEKİ YIKILIŞI
Asırlık ağaçtı sevdaya aç
Katıydı toprağı kayadan Köklerini söktü önce tırnaklarıyla Özgürleşti Işık demetleri avuçlarında Gözlerinde hayatın denizi Baharın kadehini sundu elleriyle Papatyalar sonsuz sevişi Çıplak ve tırmalayarak gitti sevda ansızın Koptu yürekten inanç güven Dikenler battı canına Kan damlaları kara Gecesel karanlık kaldı kollarına Uzandı ormanın acımasız ıssızlığına Sarmaşık tırmandı acılarına Demir grisi sıradağlar yalnızlığı Firari gök mavisi sevinçleri Özlemi en harlı yangınlar Ruhunu gagaladı acımasız kuşlar Yürek çığlık çığlık Ve soludu içindeki yıkılışı Ve büyük gözlerdeki batışı Titredi gece Yağmur gibi hüzünlü bir şey döküldü Hıçkıran bir şey Evrenin ışığı söndü Soğuk yaktı tenini Ormana savurdu rüzgar paçavralarını |
hürmetlerimi sevgilerim bırakıyorum birde bir beyaz gül o da barış gülü olsun , dostluk gülü olsun.
Saygılarımla