Bizim Kadınlar
Bir başak gibi rengârenk fasıl fasıl
Gözbebeklerine bakınca yüreklere hükmeden Öfkesiz mahzun ve şefkat pınarı Erzurum’da Nene Hatun Yanık kışlada Kara Fatma Yağmur gibi yağar Mücahit yüreklere Mecnuna Leyla, yuvaya eş Duada anne katığımda aş Elâ maviliklerde hüzün İyi günde yâren Kötü günde saran Yol, yoldaş bitimsiz Sevda Gözyaşında demlenen ötenin ahengiyle Bakışları kusursuz Kutsalların fevkinde Bizim kadınlar Kadın Kalbim karım, hep varım Yârim gözyaşlarım Çığlıklarım Gözleri mühürlüm Dinmeyen sızım, eskimez kavgam Ambarda eleğim sırtımda yeleğim Firdevs’te meleğim Elim ayağım yüzüm bahar kışım yazım Ümidim öfkem çoğum azım Kızım annem kardeşim Alın yazım dua pınarım Yoldaşım, sevgilim, sırdaşım her şeyim Bir de kadın var Bakışında umutsuzluk Tarlada işçi, evde aşçı sırtında sopa karnında sıpa Küfeler dolusu dert yükü, Ne yavuklu diyeni, ne ahbabı ne yeğeni Varoşlarda nedametli, burjuvada pek heybetli Caddelerde ağlamaklı, şafakta namlu gibi Canım anam nidası Ve peşinde haydutlar Ah güzelim kadınlar bakışları zümrütten Kimi iffetten şalvar kimi yemeni giyer Şefkatiyle yıkayan duasıyla bezeyen Gâh yaşmaklı anadır, Gâh isimsiz kahraman Bizim kadınlar 09.03.12 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |