TESLİMİYETE KADAR ŞU BEDEN ALLAH A
İnancı yazdırdım,zorla beynimin kıvrımlarına,
Sözleri kazıdım en incesinden bir bıçak ucuna, Beklemekten tutsak,huzurun sakin dergahına, Teslimiyete kadar şu emanet beden Allah’a.. Kandırmacada değil,avuntusunda yapmacık, Bir umut ,olsun diye beklenir ufacık,minnacık, Bazen omuzlara dek düşer şu yaşlar sıcacık, Teslimiyete kadar şu emanet beden Allah’a.. Dünyanın her dönüşü,bazen çaresizliği bağırır, Tam merkezine yaklaştım dediğinde biri çağırır, Bitap savaşmak istemeyen, tut diyen el yakalanır, Teslimiyete kadar şu emanet beden Allah’a .. Dilden yinede dökülmeli şu savaşın tüm ezgileri , Dudaklardan akan zehri yok etmeli ,gelen cesareti, Allah’a sözü var zaten bedenin, son emanet teslimi, Sonuna kadar yaşam savaşı,tut cesaretin elini... PES ETMEDEN TAKİ BİR SİLUET BELİRİRSE İÇERİ, TUT DİYE UZATIP GÖTÜRMEK İSTERSE , BİLKİ ALLAH ÇAĞIRMIŞTIR DÖNÜLMEZ ARTIK GERİ, YAPILACAKLAR YAPILDI,OLAMAZ ARTIK PİŞMANLIK NEDENİ... SON NASILSA HEPİMİZE AMA YİNEDE , BÜYÜK BİR YAŞAM SEVİNCİ NELERE KADİR DEĞİLKİ YAZARI Bnş 21.2.2011...ŞİİRİMDEN,, |
maneviyatın değerini geç farkedişimizmi
saygılar kalemine sevgiler canıma