engin vadiler gözlerimi yaladı
aşkın küçük göz yollarında
şeffaf ve saydam oradan oraya kaçan
kalbim ve ben
annem ve kayısı çekirdeğini niye hatırladım
ben duygu aramak için garip garip bakarken

bazı şeyler eksik olmalı ve bilinmemeli
unutma okuyucu özel plan bunlar
sonuçtan varacağın bir rüya
her şeyin üzerinden ağaçtan ağaca
leylak ve meltem kokuları salan

telaşsız çocuklar oyununu başlatırız
dalları boyunca ağaçların durduk yere
özellikle ağıtyüzlü bildiğiniz
ebesi olur birimiz ölen annesinin
bir çocuk düşmesine korkusuzluk
buna rağmen ben kimimde duran
sabırlı ve hep oyunyüzlü olan

oysa ölümünden beri herkesten daha fazla yer tutmuş
gerilimli an‘lar veya bir baskı kulaklarımızda
hissettik mi ya da bir kargaşa mı başladı
ya da bir isyan
çok eski bir fikir bu bilirsin

ve işte herkeslerin anneleri içine kırılıyor
bazıları babalarıyla yanımıza geliyorlar
ağlamıyorlar yukarı yukarı bakıyorlar
ve gözlerini çağırıyorlar
gözler, aramak ve çağrı tanrım

size o yolu söyleyecek olursak
yol bulunmaz gerçekten her zaman, öyle değil mi
size bu oyunun büyük olacağını biliyorduk
çünkü dünyada oyun yoktur
herşey neredeyse kadar
akıllılar için korunmuştur

ve şimdiye şimdi denir bizde
oturan bir çocuğun kucağından sarkan
o yaprakları söyleyeceksek eğer
her zaman gerçekleşmesine izin var
belli belirsiz akşamüstlerini karartma

at kızgın öfkeni içine
ama başka bir mesafeden
ya da boşver hiç önemli değil bunlar
neden buradayız
bunlar her şeyden daha önemsiz