Hor Çiçeğisana hor bakanlara bakma kiminin ağzı iplik gibi dar ve ruhlarından su çekerler urganları veya kovaları olmadan aklımda senfoni fonu bu bir düşme sesi olduğunda göçmen kuş yankıları uçan su kendi farkında akarken içinden değiştirir rengini çiçekler öpüşürken bilmezler bak, yukarılar yıldız ve ölü kalıntıları gözleri açık boşluğa bakıyorlar gökyüzü hepimiz için neredeyse ölü mü yüzüm ele geçerken üçgen içine katlanmış işte çocukluğum hangi mürekkeple renklendirilir soluğumdan sızan kahverengi nefesin gölgesinin de hava göl ve sen her nefes almaya çalıştığımda sokak biraz kelime kokar kanamaları kalem içine Hakkı Beğ |
Hakkı Beğ"
kanaya kanata renkten renge ah hayat
tebriklerim hayata kattığınız düşün dolu cümle güzelliklere iyi ki varsınız değerli şair Cahit dost..:)
sevgi saygı selamlarımla..