DAYAN SEVGİLİ
Bir serseri kurşun gibi savruluyordum ordan oraya
Müsavi hayatlar, yalnızlıklar İnsanlarla dolu hayatında ziyade, İn cin top oynayan ömrümde bir cariye.. Tesadüf değil, yakınlaştıran tevafuklar Ok fırlamış yaydan, biri arafat’ta, diğeri seylan’da İki yakası biraraya gelmeyen avdetler Sardığı demlerde, hüznü lal bakışlar, beni parçalar Dayan Sevgili Ömürlük sevgili Bir gören göz vardır ötelerde Bana ne alemden, arşınlarken uzaklığı biz bize En gezinen İstanbul’da yoruldu tek başına, tepinmekte! Sen yokken, herşey yarım elma misali Kesmeli mi elleri, parçalamalı mı Züleyha gibi bedeni! Dört gözlü odalardan hala bizi gözetliyorlar Zindanlarda çüremeli mi, Şekspir’imin gençliği Dayan Sevgili Ömürlük sevgili Bir bilen vardır ötelerde Cevr-ü cefanın, çoğu gitti azı kaldı Şimal rüzgarı cenuba yenildi yenilecek Savrulup yiten, hayatın dışına ötelenen, garip hayatlar Yıldırımlar kolluyor, gece yırtınıyor, kendini ayıltamıyor Gülümseyen güneşle içimde solan güle rağmen, Karanlık günlerime senle perde çekiyorum bir bir... Münbit topraklarda, terk edilmiş aşk! Nadasa da kalsa.. Ümit kesmem Asla vazgeçmem, geçemem Dayan Sevgili Ömürlük sevgili Bir dinleyen vardır ötelerde Dostluk eli kanlı bıçak, bozdurulmayan tek sermaye, Aşk bir sulha imza atarken, can suyu mürekkebinde. Ne bekler! Kızıdenizi yarmalı mı, ömrün kıyısından firavunlara inat, Aşkın en kuytu girdaplarından sızmalı mı vesikalı geçit? Çal’ın en tepesinden avazımca sussam İner vadide, duygu nehrinde çağlar, susturamazsın tuti nefesim Dayan Sevgili Ömürlük sevgili Bir ruh vardır ötelerde İsyan bayrağını asmalı boynuna cemiyetin İndirmeli korkuyu, cehennemin gayyasında sallandırmalı İrem bağlarında, salınan tuba dallarında.. Aşkın köleliğinden azad olunan bir ışık beliriyor gölgeliğimize Seven sevdiğinde can bulur Ötesi yok yokuşunda zulüm etselerde Hallac gibi kesselerde fermanımızı Ömürlük oldu bu emir Dayan, Ömürlüğüm, Ahiretliğim Kalbe koyan, duygu mahşerini Kün emrinde keser, asar ilanımızı birgün K.Yüksel |
Yürekten kutladım.