Sen Çay İçerken
Ellerinin değdiği bardak nazeninleşir.
Su üstünde gül yüzer ıtırı buğu buğu. Semaver ile demlik ateş ile inleşir. Bir efsane iklime yol alır nazlı kuğu. Sükût efsaneleşir mürura uğrar zaman. Yanağına çiy düşer dağda anemonların. Buz dağları çözülür nefesinle an be an. Nefesleri kesilir edanla neonların. Çaya ıtır olurken tebessümün gül açar. Hüsnü an izdüşümü bardakla kavilleşir. Senin elinde bardak haza rayiha saçar. Sırça saraylar kuran el bardakla dilleşir. Sen çay içerken zaman katreyle şiir yazar. Kelimelerin rengi ahenkle sarmalanır. Seninle ilgilenir bu demde cümle nazar. Kaşların az çatılsa çayın rengi bulanır… Ankara, 08.03.2012 İ.K |