KADERE KÜSTÜMK A D E R E K Ü S TÜ M (Mayıs 96 -Kadıköy ) Yine çekilmez oldu sensiz , yine bu yaşam , Bekler iken ayrıldın , uzaklaştın bu akşam . Bir göründün , bin kere kayıp , çözemedim düğümü , Davranışın anlamsız, yoksa bu bir büyümü ? Ummadığım bir yerde karşılaşsak ne olur ? Sevincime bir ortak , belki bir dost bulunur . Uzun süre hasretten , duygulardan bahsetsek , Bir müddet seninle hayal âlemine gitsek . Bî-vefâ desem de , kendisi bundan bî-haber , Sürükledi beni ONA yıllarca bu kader . Öylesine üstüne , ölümüne pek düştüm , Yıllar ONSUZ geçince , kaderime küstüm . |