(Mayıs 98 -Gölcük)

Özlem duyar yanan beden, billur gibi suyuna ,
Açıklarda hırçınken , sakin olan koyuna .
Atılırdım kucağına , güvenseydim huyuna ,
Duygularda büyük bir zevk , ulaşırdım doyuma .

Beyaz köpüklerle oynaşırken sen , Deniz !
Aynaya bakmış gibi , aksederdim Bendeniz ,
Görülürdü içinde küçük, büyük balıklar ,
Koşuşurdu koynuna ,çok yüreği yanıklar !

Mehtap ile yakamozlar okşar iken gözleri ,
Duyar idim küreğimin çıkardığı sözleri ;
Artık görülmüyor balıklarla ,sandalımın gölgesi, ,
Uygun düşmez oldu şiirlerin güftesiyle, bestesi..

Suyun kirlenmiş amma , yine de denizsin,
Vereme tutulmuş gibi ,solgun benizsin ;
Kimi yerin sığ, çoğunlukla hayli derinsin ,
Yanan bedenler için, hâlâ , tatlısın , serinsin .