kutlarım hocam gönlünüze kaleminize bereket

Tebrikler hocam yüreğinize sağlık

Teşekkürler Suan Öğretmenim.Köye gidince eski hatıralar canlandı.Selam ve saygılar.

NÜKTE


Hep Senin Yüzünden Oldu


Şair ve Yazar Yavuz Bülent Bakiler’in yurdun çeşitli yörelerinde verdiği konferanslar, radyo ve TV larda yaptığı konuşmalar neticesinde sesi kısılır. Ses telleri arızalanır, öyle ki, bir ara, hiç ses çıkaramayacak durumlara düçar olur. Ameliyat olur,arıza giderilir.

Kısa sürede konuşması da düzelir. Ancak, bu arada, fazla konuşmasından dolayı yüzünün sağ tara- fında bir de kısmî felç oluşmuştur. Bunu gidermek için, ayrı bir tıbbî müdahaleye muhtaçtır. Bir yakıniyle birlikte, bindikleri araba ile hastahaneye giderlerken çep telefonu çalar. Arayan, arkadaşla- rıdan Şair Nurettin Uytun’dur hal hatır sorup, Bakilerin sağlık durumunu öğrenmek istemektedir.Yavuz Bülent Bey durumu izah eder ve hemen Nurettin Uytun’a hitaben: Nurettin Bey, Hocam hep senin yüzünden oldu. ‘ Hep sağdan konuş, sağ konuş, sağdan konuş’ deyip durdun. Ben de sağdan konuşa konuşa bu hale geldim, diyerek nükteyi patlatır.

Nurettin Uytun ise: Sayın Bakiler, bu deyişiniz bana, Merhum Alparslan Türkrş ile Merhum Serdengeçti Osman Yüksel arasında geçen bir diyaloğu hatırlatmaktadır. Müsaadenizle anlatayım, der ve şöyle anlatır: Alpaslan Türkeş hastahanede yatmakta olan titreme hastası (parkinson) Serdengeçti’yi zıyaret eder. Hal hatır sorup sağlık temennisinde bulunur. Hastalık sebebini öğrenmek isteyince

Serdengeçti aniden ‘Sizin yüzünüzden oldu!’ der. ‘Türkeş, ‘Bir kabahatımız mı oldu Sayın Yüksel’ der, Serdengeçti hemen nükteyi patlatır ve Daha nolsun Albayım : ‘Ey Türk, titre ve kendine gel !’ dediniz, ben de titremeye başladım. Ama, bi türlü kendime gelemiyorum!’ cevabını verir.


Bunu dinleyen Şair Yavuz Bülent Bakiler, ikinci nüktesini patlatır ve: Aynı soydanmışız, der.


Derleyen:

Erenköy/İSTANBUL: 02.04.2014 Mustafa Alper Tunga Uytun

.............................. Saygı ve Selamlar...

Eskilerin neyi kaldı ki... yüreğinize sağlık

MERHABA KARDEŞİM.İNSAN BAZEN YAŞADIĞI YÖRELERİ GÖRMEYİ ÇOK ARZU EDİYOR.AMA UMDUĞUNDAN BAŞKA BULUNCA ÇOK ÜZÜLÜYOR.SİZEDE ÖYLE OLMUŞ.NE GÜZEL ANLATMIŞŞSINIZ.RAHMETLİ EŞİM DE ANLATIRDI SIĞIR GÜTMELERİNİ .ONLARI HATIRLADIM.KUTLUYORUM ŞİİRİNİZİ,SELAMLAR.