Ruhumdaki Soykırım“Ruhunu şeytana sattın Gözlerimi gözlerinden kesip attın” Bana Bir çöl yanığı bıraktınız Yüreğimde kabuk bağlamaz, Hicran kokulu iniltiler, kalbimde darp izleri Kelepçeler vurdunuz, gül bahçesi yüreğime Gözlerimde sonu görünmeyen tüneller Aşkı incitmeyen yüreğim adım, adım Ateş üstünde üfleyerek varmak için menzile, Sedef işlemeli bir asa olur mülteci ruhum Gidenlerin ardından. Bana kalan, kan çanağı bir çift göz Üst üste koyarım tavan arası anılarımı, Seyrederim gidenlerin ayak izlerini uzun, uzun En çok sevdiğim nakarat dilimde; "Kirpiklerin ok ok eyle Vur sineme öldür beni, öldür beni, öldür beni" Uzak şehrimin gecesinden yıldızlar düşer usuma Anmalıklarım var, İlk bakışta şimşekler düşüren gözlerine Ne zaman mutluluk düşlesem, sığınırım uzak diyarlarıma Orada çocuk olur, el çırparım Orada büyür, yüreğimin ağır yükünden kurtulurum Orada bir yar severim, ölümsüz kahramanım olur Zamana giydiririm bana ait bitimsiz seviyi Orada, gönül bağında Mihriban olur Yüreğimde filizlenen sevgileri bölüşürüm. Sen girince gönül evime, ruhumda soykırımlar başladı. Sürmüşüm sinemi kara sevdamın yazgısına. Kalmışım sırrı dökülmüş aynanın karşısında biçare Bedenimi terk eden ruhumun, kül karasına ağlarım. En çok sevdiğim nakarat dilimde, Vur sineme öldür beni, öldür beni, öldür beni.. MANİSA 21.12.2011 Özlem ÇETİN NOT: Şiirime ses olan değerli Deniz kardeşimi yürekten tebrik ediyorum. Yüreğine sağlık. |