Akrep YaralarıDerin derin sustuk ikimiz de Duvarlar bozmadı bu sessiz akşamı Halatlar çözülünce içimizde Yüklendi yürekler her bir gamı Ayrılık akrebin kıskacında Dilinin zehri birikti ucunda “Kıyamet” saatin bilmem kaçında Dur demenin artık yoktu anlamı Vurulan gözlerimde bir yumak kan Yaşlar kopuverdi daha ağlamadan Ardından kan gibi düştüğüm zaman Tuzlarla sardım sensiz yaramı MESUT SÜTÇÜ |