Üşüyorum yine,
Alnımı öpen soğukluk sen misin?
Saçlarımı okşayan rüzgâr,
Göz kapaklarımdaki ağırlık,
Uykularıma gardiyan...
Ya da varla yok arasında düşlerden misin?
Sahi sen bu âlemden misin?

Kelimeler gibi,
Nefesler de düğümleniyor boğazımda.
Ve ellerimdeki malum titreyişler.
Ah şu zalim tuhaflığım,
Nihayetsiz kaygılarım.
Bir de aklımı zorlayan o keskin sorular:
İçimde yitip giden biri mi var
Yoksa sen kaybettiğim ben misin?

Uzaklar mı?
Bak, ilerde uzanan bir çizgi.
Uzaklara vardıkça uzaklaşılır bir yerlerden
Ve arayışlar nice kaybedişlerdir belki.
Anla ki çelişkilerle doluyum
Çürümüş umutlarla.
Tedirgin de olsa yaşıyorum işte...

Bulamadım hala soruların cevabını,
Dur sakın söyleme!
Ben, masallardaki meydana atılmış
Eli kolu bağlı bir suçlu;
Sen de
Beğenmem gereken ölümlerden misin? ..