ölmek gibi
gecenin şerri yansın
kasıklarında aşkın özünde o bildik hiç sönmeyen yangın kanında tükenmemiş hikayesi asla yaşayamadığın ve baharlara özlemiyle kandırılmış cemrelerde közü sözünde tüten deli türküleri karanlığa beyaz çalan sevdalıların başlangıçla bitişin ortasında tadına varılmayan anları mutlulukların eksik olan neydi de böyle yarım kaldın harını savurdukça bir tek kendine yandığın ah aşk! gir koynuma seni içime katayım seni kendimle yakayım gün gibi ben gibi hem yaşamak ve hem de ölmek gibi atilla güler |
gir koynuma
seni içime katayım
seni kendimle yakayım"
...mis gibi aşk işte, daha ne...
ölüp ölüp dirilmek gibi, kendime yandığımdan değil , amma aşk'la yananlar için , aşk halâ imkandır , yangın yeridir, bakıp da seyredenler için, ölüp de gidenler için... kalanlar için mi?
sevgimle candaşım... hep sevgimle...