_METHİYE_Liyâkat bürünmüş adında esmâ Emin olanın son türü gibisin İltifat yalana tâbîdir ama Hakikat ehlinin pîri gibisin Hüküm merciinde tekil bir şûra Otanır elinden en derin yara Siyah elbiseli geceden sonra Nûrdan âsumanın seri gibisin Öksüz kelimeler bulunca neden En güzel şeklini alır elinden Her adımda ulvî rızayı güden Helâl bir emeğin teri gibisin Yüzünün gölgesi kuyuda gizli Hiddetli duruşun ömer benizli Kıymeti bilinen derince izli Kıraç toprakların zeri gibisin Bitmiyor yanlışa atılan çentik Şerrin kucağında oynaşır etik Davayı kaybetmiş umudu yitik Yorgun insanlığın feri gibisin Barış imzalamış ihanet ile Artık doğruları tartmıyor kile Haksızlığa karşı tek olsan bile Savaş meydanında çeri gibisin Duruşunda saklı ilâhî sanat Azminle olurdun ankaya kanat Asık suratlı bir dünyaya inat Tebessüm dağıtan peri gibisin (Lâ tentehî....) |