SARKIK DÜŞLERDEN UYAN/MAellerim yorgun fesleğen esnedikçe rüzgâr dökülüyor yapraklarım omuzlarımda pespaye günlerin azizliği... ....... yaşamak ne kadar uzak kıyıya vurmuş bir balığın donuk gözlerine ve kendini asmış bir ruhun ayak parmaklarına Tanrım rahmetini uyandır, bu sefil dünyaya... perhizkâr bulutların gazabında nalekâr gök damlaya aş erirken körpe topraklar boynu bükük bodur başakların zorba günlerin tükürüğünde mecalsiz sazlıklar ağlayan nilüferlere gün yetmez Tanrım sevgiyi hangi bilinmeyene yolladın korkuyor aldanan bedenler... çıplak ruhların doyumsuz istilâsından şehveti a ş k diye dillerinden zehirli dudakların tuzağından zehirli düşlerin albenisinden... oyun içinde oyun düzen içinde düzen ah! gözü kanmıyor, ayran gönüllü yüreklerin daha...daha fazlası derken bîvefadan habersiz hasta ruhlar... ......... etine dolgun bir sukutuhayal otururken gözümün sıska bebeklerine... artık kapalı bir kutuyum, sırça fanusumda yerinde ağır, değerli bir taş gün vurdukça gülümseyen ayna çerden çöpten uzak nasıl da mutluyum üç yapraklı yoncamla... sarmaş dolaş yalnızlığımla tiftiğini attırırken, keyfe keder dertlerin dingin ruhumda estiren büyülü rüzgâr nefesini hiç çekme dudağımdan... yeni filizlenen kök tomurcuklanan gül gibi d i p d i r i membasından fışkıran su gibi d u p d u r u baştan yarat beni Tanrım! ...... geçsin günler umurunda mı yüksek dağların yeşil vadilerin... ve bir kez daha anladım ki... bin bir hayalin gölgesinde güneşlenmek ya da bin aldanmışlığın paçavrasında çürümektense bir g e r ç e ğ i n kuytusunda ü ş ü m e k daha e v l a dır... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 02/03/2012 |
rahmetini uyandır, bu sefil dünyaya...
elinize ve üyreğinize sağlık...