KEŞKE VAKİT OLSAGünler geçip giderken, koşuşan atlar gibi Durmak isteriz amma elden kaçar dizginler Ömür denilen ne ki? Kuşta kanatlar gibi Çırparak yol alırken biter sayılı günler Bin adımda bir fersah mesafe kat ederken Hazan vurup dalından düşen son yaprak gibi Vakit varken durmayıp, o menzile giderken Basılıp çiğneniriz bir avuç toprak gibi Neden geldik dünyaya düşün bul cevabını Sapma hiç doğru yoldan kul ektiğini biçer Çıkarmazsan aklından alırsın sevabını Kimse kalmaz ebedi dünyaya bakıp geçer İnanarak yaşarsan sorun olmaz serinde Bir gün göçüp gidersin ahirete ver değer İman ağacı kökü bil ki pek çok derinde Sığın hep Yaradan’a inancın varsa eğer Ömür sona varınca, “eyvah!” diyen kullarız “Keşke vakit olsa,” der; isteriz başa dönmek Sevapları ateşler, günahları külleriz Amma çare yok artık; akıbet taşa dönmek NİLÜFER SARP______________OCAK.2012 |