Pusuya Yatan Karanalık
kanayan yüreğine bir parça umut sunmak istedim
Oysa zaman bu fırsatı veremiyecek kadar asi Bir gölge gibi üzerinde belirmek istediğim de Acıların payında buldum kendimi. Kalabalık sözcükler içinde anlamsız şarkılar söylerken zaman Mutluluğu ve acıyı sundum ellerine Fark edilmesi güç bir dille . Göz uçlarımda nakşeden yüreğin Sana dair seninle dolu şarkılar sundu bana Sevdanın ve çocuksu yakarışın acısı Konuşulması güç Tanrılara kafa tutarak Hikayemizi sundu yüreksizlere Mahsenimiz de pusuya yatan karanlık Kendi fırtınasını hazırlarken zamana Sustu tüm sövgüler ve kara gözlüler. Sana seslendim Üzüldün mü dedim ! Oysa sen çoktan Kendi dilimde ki türküyü Kendi kalemimle Şu ihtiyar ama onurlu yüreğime Gecenin iskembesin de Sundun gözlerime !!... |