Kadıköy'de Tek Başına Bir İsyandım O ZamanLeylakları öldürdüler, asmaları kırdılar Zamanı bende gizli bir Anadolulu gülüşün vardı ya Bir ona dokunamadılar Kadıköyde tek başına bir isyandım o zaman Sabaha karşı balığa çıkardım, belki ondan korktular Bizim dostlarımız vardı, yaralarımızı deniz suyuyla sardılar Rüyaları yoktur giremezsiniz Sabah yeniden uyanabilmenin anlamını anlayamazlar Şimdi hoş geldiniz elbet Ama siz gelmeden önce beni çok vurdular Göğsümde delik deşik bir çırpıntı taşıyorum Bu pırıltı ordan sızar Çok cinayet işlenen en kısa türküsüdür bu ömrün Benim tutsak düştüğüm, senin mevsimsiz öldüğün Gökyüzünde turuncu bulut Denizde aykırı yosun Uyanırken çocuklar masmavi gülümser ya O da senin olsun |
Benim tutsak düştüğüm, senin mevsimsiz öldüğün
Gökyüzünde turuncu bulut
Denizde aykırı yosun
Uyanırken çocuklar masmavi gülümser ya
O da senin olsun kutlarım kalemi.. zıtlıklar içinde bir bütünlük duygusuyla coşmuş kalem hüzünle sitem karışmış ne güzel bir şiir okudum saygılar..