Fersiz cümlerle dosdoğru hakikatleri İçime gömüyorum
Ölmeden evvel ölen hislerimle

Köhne ruh zullasında
Ağlayışın lakayt dünden bu güne
Keser nefesini gelmeden gitmişlik

Nemli bakışlar kartal pençesine takılı
Yükseklerde intihar arifesinde hercai gülüş
Kanıtsız şiirlerin kerametinde
Karanlığın kibirliğine yuvalanmak üzere senli düşlerim
Uyandırma ne olursun üç hecenin başı için

Ey yağız dili şairim /Bilirsin ki!
Sadakatinin şuur açık değil terli yastıkta
Tarafsız arzular uyuntu ne yana dönsen
Sözün fısıltı ile sunulduğu odalarda olduğumu sanma
Ulu orta sevişlerim kuşatırken benliğini

Suskunluğun ruh teslimiyetine vakitsiz olsa da
Günışığının ayak sesleri duyuldu duyulacak birazdan
Sığıntı gecenin saklısında kalsın
teninde son ayrılışım olduğunu
kimseye demiyesin Olurmu?