gittiğin uzaktayım…zamansızdı gidişin… kanatlarının gölgesinde sustu şehir… her yer sessiz, sensiz, karanlık beyaz ilk defa sana yakışmadı tel örgüler çektim yorgun düşen gözlerime yüreğimde ölüm, sessizliği çığlık çığlığa kaç adımdı yokluğun sayamadığım, kaç adım daha boğulacağım hasretinle taşımıyor artık, sensizliği giydirdiğim omuzlarım intiharlarla harmanlanan bir acı var içimde ellerim toprak kokuyor parmak uçlarımda ölüme sürülmüş mermi seni üşüyorum servilerin gölgesinde ben şimdi gittiğin uzaktayım… |